zaryć — w coś nosem zob. nos 25 … Słownik frazeologiczny
zaryć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIc, zaryćryję, zaryćryje, zaryćryty {{/stl 8}}{{stl 7}} zagłębić się w coś, np. w ziemię, wskutek nagłego ruchu, uderzenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zarył nosem w piasek w czasie upadku. Koń zarył kopytami w ziemię,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaryć — dk Xa, zaryćryję, zaryćryjesz, zaryćryj, zaryćrył, zaryćryty rzad. zarywać ndk I, zaryćam, zaryćasz, zaryćają, zaryćaj, zaryćał, zaryćany «zagłębić się w czymś, np. w ziemi, w śniegu, zwykle uderzywszy mocno» Zarył nartami w śnieg. Konie zaryły… … Słownik języka polskiego
zaryć się — {{/stl 13}}{{stl 7}}to samo co zaryć: Zarył się nartami w śnieg. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaryć nosem — {{/stl 13}}{{stl 7}} przewrócić się, upaść na wznak, na twarz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeciwnik podłożył mu nogę, tak że zarył nosem w murawę boiska. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… … Słownik frazeologiczny
nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… … Słownik języka polskiego
wkopać — dk IX, wkopaćpię, wkopaćpiesz, wkop, wkopaćał, wkopaćany wkopywać ndk VIIIa, wkopaćpuję, wkopaćpujesz, wkopaćpuj, wkopaćywał, wkopaćywany 1. «kopiąc wpuścić w głąb, zagłębić w ziemi» Wkopać słup, pal w ziemię. 2. pot. «zdradzić, wydać; wsypać»… … Słownik języka polskiego
wrąbać — dk IX, wrąbaćbię, wrąbaćbiesz, wrąb, wrąbaćał, wrąbaćany wrąbywać ndk VIIIa, wrąbaćbuję, wrąbaćbujesz, wrąbaćbuj, wrąbaćywał, wrąbaćywany, posp. «zjeść z apetytem» Wrąbał cały talerz zupy. wrąbać się wrąbywać się 1. «rąbiąc dostać się w głąb… … Słownik języka polskiego
wryć — dk Xa, wryję, wryjesz, wryj, wrył, wryty rzad. «ryjąc, drążąc, cisnąc zagłębić coś w czymś, wkopać w coś» Wrył narty w zaspę. Koła wryte w piasek drogi. ◊ Ktoś stanął, zatrzymał się jak wryty «ktoś stanął, zatrzymał się nagle, raptownie» ◊ Wryć… … Słownik języka polskiego
zaorać — dk IX, zaoraćorzę, zaoraćorzesz, zaoraćorz, zaoraćał, zaoraćany zaorywać ndk VIIIa, zaoraćruję, zaoraćrujesz, zaoraćruj, zaoraćywał, zaoraćywany, rzad. I, zaoraćam, zaoraćasz, zaoraćają, zaoraćaj «orząc uprawić rolę; zorać» Zaorać pole pod… … Słownik języka polskiego
